- əfsürdə
- f. bax: füsürdə
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti. 2009.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti. 2009.
əfsürdədil — f. bax: füsürdədil … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
əfsürdəməzac — f. və ə. halı pərişan, məzacı pozğun … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
diləfsürdə — f. «ürəyi solğun» m. ümidsiz, qəmgin … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
ar — is. <ər.> 1. Həya, abır, utanma; namus, qeyrət, izzəti nəfs, mənlik. Bu adamda heç ar deyən şey yoxdur. – Görür əğyar ilə yarini, ölməz; İlahi, Seyyidə bir ar gəlsin. S. Ə. Ş.. 2. Eyib, utanılacaq şey, nöqsan. Nə etmək, mən fəqirəm, yar… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dindar — <ər. din və fars. . . . dar> bax dinçi. Dindar adam. – Dindar olanın halı pərişan gərək olsun; Əfsürdə dili, bisərü saman gərək olsun. Ə. Q.. Mehriban dindar, əski bir müsəlman ailəsinin tərbiyə edib yetişdirdiyi bir qızdı. S. H … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
zikr — <ər.> köhn. 1. Anma, yad etmə, xatirə gətirmə, xatırlama, adını çəkmə, adını söyləmə. Zikr etmək (eyləmək) köhn. – 1) anmaq, yad etmək, xatirə gətirmək, adını çəkmək, adını söyləmək. <Dərviş:> Mən də <Ruqiyyənin> adını ürəyimdə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti